Pensjonssparing?

Så på veg til tannlækjaren idag går eg forbi DnC DnB DnBNor, og ser i forbifarten ein plakat som preikar den gode bodskapen om pensjonssparing, fordi du treng det. Og eg tenkjer med meg sjøl...

Først betalar vi altså over skattesetelen pensjonane for besteforeldra våre, så for foreldra våre. Skulle vi level lenge nok til å nå pensjonsalderen, så er visstnok skattekista tom, så innan den tid bør vi ha spart opp vår eigen pensjon heilt privat. Skal det vere noko meir før vi stengjer? Kanskje vi også skulle spare opp så neste generasjon kan få sin pensjon óg. Du veit aldri om dei klarar å leggje noko til side. Trass alt klarte ikkje dei to førre generasjonane det, tydelegvis, sidan vi må betale for dei...

I røynda er det sjølsagt ikkje så enkelt (med mindre du er medlem av FrP, kanhende; som Skrifta gløymde å sei: Alt er enkelt for dei enkle). Det heile starta på eit vis seint på 60-talet med innføringa av folketrygda. Då brått vart det gjeve pensjon til folk som ikkje hadde betalt pensjonsavgift sjølv, dei som då var 70 år eller meir. Men det er ikkje som om vi till dess hadde sett dei gamle ut i skogen til ulvane. På bygda vart dei "kårfolk", og hadde rett til å bu i huset og ete av maten til sin døyande dag. Det var sikkert liknande ting i byane, men eg var ikkje i byane på den tida.

Saka er at frå Neandertalarane sine dagar har det alltid vore slik, at dei gamle vart forsørgde av dei unge. Kvifor skal det brått kome til ein slutt nett med vår generasjon? Det er det eg lurer på. Dei små rakkarane kan godt betale litt skatt for å halde oss i live når vi byrjar gå i barndomen. Sjøl om det kanskje ville vere like lurt å gje oss ei sprøyte så vi somnar stille inn, heller enn å la oss morkne vekk utan minne om kven vi var og kva vi gjorde her i verda. Men det er ei anna soge.