Arme arm

Høgre armen min er stiv og gjer vondt att. Fram til no har dette året vore det beste på lenge i så måte. Eg skuldar litt på Oblivion (særleg på den gamle maskina og utan styrespak), litt på skriving på jobb og no siste veka at eg ikkje har kunna gå tur på grunn av flis i foten. (Eg går på jobb no, men er ikkje motivert for lange fot-turar etterpå så lenge det enno gjer vondt. Eg kan sjå noko svart der inne, sjøl om eg ikkje har nokon ide om korleis det kan ha kome seg inn der.) Jamnleg kroppsøving er viktig for at blodet skal strøyme gjennom alle stader i kroppen, også samanknytte musklar.

Paracet smakar grufullt, forresten.

Når eg vert aldri så lite nedstemt, muntrar det meg alltid opp å lytte til Knutsen's song "Ingen er glad i meg" eller Jonas Groth med "Why am I always alone for Christmas". Hmm, finst det i det heile eit nynorsk ord for selvmedlidenhet? Sjølvmedynk? Eg kan ikkje sei eg har høyrt eller sett det nokonstad. Kanhende ekte nynordmenn er immune mot slikt.